دوره آموزشی غیرحضوری و وبیناری کشت و پرورش گل محمدی در اراضی دیم و شیب دار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان در مهر ماه ۱۴۰۰ در ساختمان شهید حاجی کریمی معاونت آموزش برگزار شد و همکاران استانی و کشوری به صورت آنلاین از دوره بهره مند شدند.
به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، در این برنامه دکتر حسین رضوانی عضو هیات علمی این مرکز با توجه به ضرورت آخرین اطلاعات و آموزش های این حوزه و کسب مهارت در راستای بهره گیری شایسته از منابع، نکات مهمی را بیان کرد.
دکتر رضوانی در این خصوص گفت: اراضی کشاورزی استان گلستان حدود ۶۵۰ هزار هکتار است که از کل اراضی کشاورزی استان حدود ۳۳ درصد، بهصورت اراضی آبی و ۶۷ درصد اراضی دیم است که در صورت تغییر الگوی کشت قابلیت تبدیل اراضی دیم به باغات گل محمدی و جایگزینی کشت رایج را دارد. با تغییر الگوی کشت در استان از محصولاتی که به آب زیاد در طول دوره رشد خود نیازمند هستند بهسمت محصولات با مقاومت بالاتر نسبت به کم آبی و محصولاتی که سازگاری بیشتری با شرایط اقلیمی و منطقهای استان دارند، می توان گامی در جهت مدیریت صحیح آب و افزایش بهرهوری آن در استان برداشت. یکی از محصولات مهم در این زمینه گل محمدی است که با کشت و کار آن در مناطقی که با محدودیت آب مواجهاند، میتوان در راستای افزایش بهرهوری آب و توسعه پایدار بخش کشاورزی حرکت کرد. در واقع توقع اندک گل محمدی و سازگاری و پایداری آن در برابر شرایط نامساعد محیطی و همچنین توجیه اقتصادی بالای آن باعث شده است این گیاه در بسیاری از عرصههای کشور به خصوص زمینهای کوهپایهای که در آنها امکان کشت بسیاری از گیاهان زراعی محدود است. به عنوان یک گیاه راهبردی و اقتصادی مورد توجه قرار گیرد. همچنین این استان بالغ بر ۱۱۰ هزار هکتار زمین زراعی با شیب بیشتر از ۱۲ درصد دارد که از لحاظ کارشناسی و فنی باید به اراضی دارای پوششهای گیاهی دائمی و باغی تبدیل شود. این ظرفیت بسیار خوبی برای ایجاد اشتغال و افزایش سطح درآمد و حفظ خاک خواهد بود. سطح کشت گل محمدی در استان گلستان قابل توجه نبوده اما از سال ۱۳۹۶ مورد استقبال بهرهبرداران قرار گرفته است. اکثر اراضی دیم، کوهستانی و شیبدار استان گلستان نیز شرایط و آمادگی لازم را برای کاشت و توسعه این گیاه دارند. بنابر این با توجه به مصارف گوناگونی که گل محمدی در صنایع مختلف دارد، سبب شده است در سالهای اخیر توجه زیادی به این گیاه مبذول گردد و این در حالی است که اطلاعات جامعی در مورد کاشت این گیاه در اراضی دیم و شیب دار استان موجود نیست.